"...και περί τους ιχθείς πολλήν την διαφοράν αυτοί οι τόποι" (Αριστοτέλης, των περί τα ζώα ιστοριών). Οι Ιχθύες κονώς Ψάρια (λατ. Pisces), αποτελούν μια πολλη μεγάλη και ιδιάιτερη ομοταξία των σπονδυλωτών ζώων προσαρμοσμένα στην υδρόβια ζωή. Τα ψάρια κινούνται με πτερύγια, φέρουν λέπια και αναπνέουν με βράγχια. Πρόκειται για ζώα ψυχρόαιμα με έντονο το φαινόμενο της ποικολοθερμίας.

Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

ΑΚΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΑΡΑΚΤΙΩΝ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ
Η ακτή αποτελεί την ενδιάμεση ζώνη μεταξύ ξηράς και θάλασσας, με πολύ μεγάλο μήκος και μικρό πλάτος, πράγμα που την κάνει πολύ ευπρόσβλητη σε εξωτερικές διαταραχές.
Μεσογειακά παράκτια οικοσυστήματα σχηματίζονται κατά κανόνα από εκβολές
ποταμών, ποταμόκολπους, λιμνοθάλασσες, κλειστούς κόλπους ή παραλιακές λίμνες. Συχνά αποξηραίνονται προσωρινά κατά την θερινή περίοδο, ενώ προς το τέλος της χειμερινής περιόδου εμφανίζουν την μεγαλύτερη ανάπτυξή τους, περιλαμβάνοντας έλη αλμυρού, υφάλμυρου και γλυκού νερού, υγρά λιβάδια, λασπότοπους κ.λ.π.
Τα χαρακτηριστικά τους είναι θερμοκρασία, υγρασία, διακύμανση της αλατότητα, η ποικιλία των ειδών (θαλάσσιου, χερσαίου περιβάλλοντος, και είδη χαρακτηριστικά των παράκτιων ενδιαιτημάτων), η πυκνότητα των πληθυσμών, η παραγωγικότητα, οι ικανοποιητικές τροφικές συνθήκες, - οι κύριοι περιοριστικοί παράγοντες, που είναι η συγκέντρωση των θρεπτικών αλάτων στη θάλασσα και η υγρασία στην ξηρά, παρουσιάζουν συνήθως ικανοποιητική διαθεσιμότητα στα παράκτια οικοσυστήματα-.
Παράκτια οικοσυστήματα είναι:
  • οι υφάλμυρες ελώδεις περιοχές
  • οι λιμνοθάλασσες
  • τα Δέλτα των ποταμών
  • οι ζώνες της παλίρροιας
  • οι περιοχές των κοραλλιογενών υφάλων


Κυριακή 17 Απριλίου 2011

ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΑΣΠΙΔΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ!

Μην τα τηγανίσετε όμως

Η κατανάλωση ψαριών τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα, προστατεύει τις γυναίκες από την πρόκληση εγκεφαλικών επεισοδίων, σύμφωνα με νέα σουηδική έρευνα. Οι επιστήμονες, ωστόσο, συνιστούν να προτιμάται η κατανάλωση ψητών ή βραστών ψαριών, αφού τα τηγανιτά φαίνεται πως αλλοιώνουν τις ευεργετικές δράσεις των ψαριών.

Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Στοκχόλμης, υπό τη δρα Σουζάνα Λάρσον, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο αμερικανικό περιοδικό κλινικής διαιτολογίας «American Journal of Clinical Nutrition», μελέτησαν επί δέκα χρόνια περίπου 34.700 γυναίκες ηλικίας 49 έως 83 ετών. Διαπίστωσαν ότι όσες έτρωγαν συχνά ψάρι, είχαν 16% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν εγκεφαλικό μέσα σε αυτή τη δεκαετία (δηλαδή μια ωφέλεια ανάλογη περίπου με αυτήν που παρέχουν οι στατίνες), σε σχέση με τις γυναίκες που έτρωγαν ψάρι λιγότερο από μια φορά την εβδομάδα.

Τα πιο ωφέλιμα ψάρια είναι αυτά που είναι πλούσια σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, όπως ο σολομός, ο τόνος και το σκουμπρί, αλλά όχι παστά, επειδή το αλάτι ανεβάζει την πίεση του αίματος. Από την άλλη, οι έγκυες θα πρέπει να αποφεύγουν ορισμένα ψάρια, όπως ο ξιφίας και ο καρχαρίας, που περιέχουν σχετικά υψηλότερα επίπεδα μόλυνσης στον οργανισμό τους.

Οι Σουηδοί ερευνητές επεσήμαναν, από την πλευρά τους, ότι η ωφέλεια του ψαριού έγκειται κυρίως στη βιταμίνη D και στα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, που μειώνουν την πίεση του αίματος και τη συγκέντρωση λίπους στο αίμα, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο εγκεφαλικού. Το εγκεφαλικό προκαλείται συνήθως από ισχαιμικό επεισόδιο, όταν φράζει μια αρτηρία που τροφοδοτεί τον εγκέφαλο με αίμα.

Πρόσφατα η ίδια σουηδική επιστημονική ομάδα είχε δημοσιεύσει μια παρεμφερή έρευνα στο ιατρικό περιοδικό «Stroke», που έδειχνε ότι οι γυναίκες, οι οποίες καταναλώνουν πολύ κόκκινο κρέας, κινδυνεύουν περισσότερο από εγκεφαλικό.

Μια άλλη νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, από ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Έμορι της Ατλάντα ,που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό νευρολογίας «Neurology», συμπέρανε ότι το τηγανητό ψάρι αποτελεί σημαντικό παράγοντα που αυξάνει τον κίνδυνο για εγκεφαλικό. Η μελέτη -που αφορούσε περίπου 21.700 άτομα ηλικίας άνω των 45 ετών- τονίζει ότι αν και ουσιαστικά όλα τα ψάρια περιέχουν ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, η ωφέλεια εξαρτάται από τον τύπο του ψαριού και από τον τρόπο μαγειρέματος.

Ο Αμερικανικός Καρδιολογικός Σύλλογος συνιστά στους ανθρώπους να καταναλώνουν τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα ψάρι, κυρίως με πολλά λιπαρά.

ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΣΤΟ ΕΝΥΔΡΕΙΟ. ΠΡΟΣΟΧΗ!!!!

Διακοσμητικά: Όπως ξύλα, πέτρες, αντικείμενα. ΠΡΟΣΟΧΉ!!! Όχι υπερβολές!!  Ο βασάλτης και ο γρανίτης είναι κατάλληλοι για χρήση σε ενυδρεία. Πετρώματα μολυσμένα με έλαια, πέτρες με προσμίξεις, ασβεστολιθικές πέτρες και πέτρες με περιεκτικότητα σε μέταλλα δεν είναι κατάλληλες. Ξύλα που θα συλλέξετε μόνοι σας μπορεί να σαπίσουν στο ενυδρείο και να απελευθερώσουν ρύπους. Τα κελύφη των καρυδών και των σαλιγκαριών, παρέχουν καταφύγιο για τα ψάρια.  Επίσης τα φυτά  προσφέρουν στα ψάρια κρυψώνες και κατά συνέπεια περιορίζουν το στρες και δημιουργούν ένα αποτελεσματικό σύστημα καθαρισμού (κατά τη διάρκεια της Φωτοσύνθεσης τα φυτά απορροφούν σαν θρεπτικό το διοξείδιο του άνθρακα και απελευθερώνουν οξυγόνο στο νερό). Τα νεαρά ψάρια χρειάζονται πυκνή βλάστηση με λεπτά φυτά για να κρύβονται.

ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΕΙΛΕΙΘΟΥΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ..

Περιοχές που θα υποστούν άμεσα τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι οι πυκνοκατοικημένες περιοχές των μεγάλων ποτάμιων συστημάτων Δέλτα του Νείλου, του Γάγγη, του Νίγηρα. Συγκεκριμένα, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας και η αλάτωση του εδάφους θα πλήξει περίπου 5 εκατομμύρια ανθρώπους που κατοικούν στο Δέλτα του Νίγηρα μέχρι το 2050 (www.ecocrete.gr/index). Στο Γάγγη, στο Μεκόνγκ και στο Δέλτα του Νείλου η άνοδος των  θαλάσσιων υδάτων κατά περίπου ένα μέτρο θα μπορούσε να έχει αρνητικές επιπτώσεις σε 23,5 εκατομμύρια ανθρώπους, μειώνοντας την επιφάνεια του εδάφους τουλάχιστον κατά 1,5 εκατομμύρια εκτάρια, και η άνοδος των υδάτων κατά δύο μέτρα μπορεί να επηρεάσει 10,8 εκατομμύρια ανθρώπους (Warner, K., et all, 2009). Οι περιοχές της Καραϊβικής, της κεντρικής Αμερικής, οι ανατολικές ακτές της Κίνας και της Ινδίας διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για τα επόμενα πενήντα χρόνια και ήδη κάποιες από αυτές πλήττονται από το φαινόμενο.  Άλλες ευαίσθητες περιοχές είναι το Τουβαλού, οι Μαλδίβες, οι ξηρές περιοχές όπως το Σαχέλ της Αφρικής και το Μεξικό, καθώς και οι περιοχές που βρίσκονται στο Δέλτα στο Μπαγκλαντές, στο Βιετνάμ και στην Αίγυπτο (www.econews.gr/2009/06/12/climate-change-forces-migration/). Νησιωτικές περιοχές, συμπλέγματα, ατόλες όπως οι Μαλδίβες και περιοχές με μεγάλη ακτογραμμή όπως το Μεξικό θεωρούνται ιδιαίτερα ευαίσθητες και ευάλωτες στα καιρικά φαινόμενα (www.physics4u.gr).

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ....

Μέχρι το 2009 αναμένεται να αυξηθεί η μέση θερμοκρασία του πλανήτη μεταξύ 1,8 και 4 βαθμών Κελσίου, προκαλώντας ξηρασία σε μεγάλες περιοχές του πλανήτη, ενώ η αναλογία των περιοχών με συνεχή ξηρασία θα ανέβει από το 2% στο 10% έως το τέλος του 21ου αιώνα (Tearfund, 2006). Επίσης, οι υδρολογικοί κύκλοι θα αλλάξουν με αποτέλεσμα έντονες και συχνές βροχοπτώσεις. Η αλλαγή του υδρολογικού κύκλου με τη σειρά του, θα προκαλέσει ακραία καιρικά φαινόμενα όπως ξηρασία, καταιγίδες και πλημμύρες, αυξημένης συχνότητας και σοβαρότητας (Houghton, J., 2005). H ξηρασία θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στη αγροτική οικονομία και στην παραγωγή της υπο-σαχάριας Αφρικής, όπου η αγροτική παραγωγή και η πρόσβαση στη τροφή θα περιοριστούν. Επίσης, στην κεντρική και νότια Ασία η αγροτική απόδοση θα μειωθεί σε ποσοστό 30% μέχρι το μέσο του 21ου αιώνα. Μία άλλη επίπτωση της κλιματικής αλλαγής είναι η μετακίνηση των ιχθυαποθεμάτων προς τους πόλους όπου η θερμοκρασία του νερού είναι χαμηλότερη. Από την άλλη, η υψηλότερη θερμοκρασία των επιφανειακών υδάτων μπορεί να οδηγήσει σε συχνότερα φαινόμενα «ερυθράς παλίρροιας» στα θαλάσσια συστήματα καταστρέφοντας τα αλιευτικά πεδία και τις υδατοκαλλιέργειες (www.grida.no/climate/ipcc_tar/wg2/561.htm, 2007). Το λιώσιμο των πάγων θα αυξήσει τον κίνδυνο πλημμύρων καθόλη τη διάρκεια του έτους. Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα αυξηθεί κατά μέσο όρο μεταξύ 8 – 13 εκατοστά μέχρι το 2030, μεταξύ 17 και 29 εκατοστά μέχρι το 2050 και μεταξύ 35 και 82 εκατοστά μέχρι το 2100 (Herring, D., et all, 2007). Τα μεγάλα ποτάμια συστήματα θα πλημμυρίζουν συχνά, οι παράκτιες περιοχές θα έχουν απώλειες καλλιεργήσιμης γης της τάξης του 25% παγκοσμίως μέχρι το 2050, εξαιτίας της ανόδου των υδάτων (Nicholls, RJ.,et all, 2004).

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΤΑ ΦΥΣΙΚΟΧΗΜΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ?

Τα φυσικοχημικά χαρακτηριστικά του νερού πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπ’ όψιν και οι τιμές τους να ελέγχονται τακτικά, καθώς αυτά αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες για την επιβίωση και την καλή υγεία των καλλιεργούμενων ειδών.
Α.ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ
Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους αβιοτικούς παράγοντες του νερού, καθώς σχετίζεται με πλήθος φυσιολογικών διαδικασιών των καλλιεργούμενων οργανισμών, ενώ μπορεί να επηρεάσει και άλλους φυσικοχημικούς παράγοντες των υδάτων. Κάθε είδος παρουσιάζει διαφορετικά θερμοκρασιακά βέλτιστα για την ανάπτυξή του. Έτσι η βέλτιστη ανάπτυξη ειδών όπως π.χ. το λαβράκι (Dicentrarchus labrax) απαιτεί θερμοκρασιακό εύρος 22-25 °C, ενώ η πέστροφα (Salmo trutta) 12-14 °C.
Β. Οξυγόνο
Είναι το πιο σημαντικό διαλυμένο αέριο στο νερό, καθώς η αναπνοή είναι μία θεμελιώδης διαδικασία των ζωντανών οργανισμών.  Η συγκέντρωσή κορεσμού του ατμοσφαιρικού οξυγόνου σε θερμό νερό (20°C) σπάνια υπερβαίνει τα 8,75 mg/l. Για τους ιχθύες η αύξηση ελαττώνεται, αν το διαλυμένο οξυγόνο μειωθεί κάτω των 6 mg/l, ενώ παρατηρείται μεγάλη θνησιμότητα κάτω των 2-3  mg/l.
Γ. Αλατότητα
Η ποσότητα των διαλυμένων αλάτων στο θαλασσινό νερό προσδιορίζεται από την αλατότητα (S‰) και την περιεκτικότητα σε χλώριο (Cl‰). Τα δύο μεγέθη σχετίζονται μεταξύ τους με τη σχέση:

S‰ = 1,805 Cl‰ + 0,03‰

Η μέση τιμή αλατότητας στο θαλασσινό νερό είναι περίπου 35‰. Οι διάφοροι οργανισμοί, ανάλογα και με το στάδιο της ζωής τους, μπορεί να έχουν στενότερα ή ευρύτερα όρια ανθεκτικότητας στην αλατότητα.
Δ. PH
Τα περισσότερα είδη ζουν φυσιολογικά σε διακυμάνσεις του pH μεταξύ 6-8, αν και δεν υπάρχει άμεσος κίνδυνος σε pH 5-9. Κάτω του 5 όμως παρατηρείται θνησιμότητα των ιχθύων.
 

ΠΩΣ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΜΕ ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΣΤΟ ΕΝΥΔΡΕΙΟ

  • τοποθετούμε τα ψάρια μέσα στο ενυδρείο με τη σακούλα μεταφοράς τους για λίγη ώρα ώστε να εγκλιματιστούν
  •  βάζουμε λίγο νερό του ενυδρείου μέσα στη σακούλα των ψαριών
  • με απόχη πολύ προσεκτικά αφήνουμε τα ψάρια στο νέο τους περιβάλλον.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΩ ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΩ ΕΝΑ ΕΝΥΔΡΕΙΟ....

Κάθε είδος ψαριού προτιμά συγκεκριμένο επίπεδο νερού όπου και περνά τον περισσότερο χρόνο του. Μπορεί να είναι ην επιφάνεια, τα μεσαία στρώματα ή ο βυθός.
Ο βασικός κανόνας είναι 1 λίτρο νερού για κάθε εκ. ψαριού σε τελικό μέγεθος.
Τα περισσότερα διακοσμητικά ψάρια ζουν σε κοπάδια στην φύση και έτσι θα έπρεπε να κρατιούνται σε ομάδες των 6-8 ατόμων στο ενυδρείο αντίστοιχα
Τα περισσότερα ψάρια αισθάνονται άνετα με θερμοκρασίες νερού περίπου25°C και μια ουδέτερη τιμή pH (6.5 – 7.5).

Σάββατο 16 Απριλίου 2011

Νηστίσιμη Μακαρονάδα Με Γαρίδες


Υλικά συνταγής
Για τη συνταγή αυτή θα χρειαστούμε...
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 κ.γλ μαϊντανό
1 κιλο γαριδες μεσαιου μεγεθους
1 κ.γλ ανηθο ψιλοκομμενα
λίγο δυόσμο
1 κοκκινη 1 πρασινη &1 κιτρινη πιπερια κομμενες λωριδες ψιλες
πελτε & σαλτσα ντοματας
1 μικρό ποτήρι κρασί
λάδι
αλάτι
πιπέρι
μουσταρδα(οσο θελετε
αναλογα τις προτιμησεις σας)
μακαρονια Νο6
ΒΡΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΑΛΤΣΑ ΜΑΣ.
ΨΙΛΟΚΟΒΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΕΜΜΥΔΙ, ΜΑΪΝΤΑΝΟ,ΑΝΗΘΟ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΔΥΟΣΜΟ ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΤΑΡΟΥΜΕ ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑΚΙ.
ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΙΠΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΣΩΤΑΡΙΣΤΟΥΝ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΑΡΙΔΕΣ.
ΤΙΣ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΣΒΗΝΟΥΜΕ ΜΕ ΚΡΑΣΙ.
ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΜΕ ΠΕΛΤΕ ΚΑΙ ΣΑΛΤΣΑ ΝΤΟΜΑΤΑΣ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΝΕΡΟ.
ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΝΑ ΒΡΑΣΕΙ ΜΕΧΡΙ Η ΣΑΛΤΣΑ ΜΑΣ ΝΑ ΠΗΞΕΙ. 2' ΠΡΙΝ ΤΗ ΚΑΤΕΒΑΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΩΤΙΑ ΠΡΟΣΘΕΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΟΥΣΤΑΡΔΑ.
ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΠΙΑΤΕΛΑ ΤΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΑΛΤΣΑ ΚΑΙ ΤΥΡΙ ΤΡΙΜΜΕΝΟ(ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ).
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!!!!
Κατηγοριοποίηση συνταγής
Είδος Κουζίνας: 
Ελληνική Κουζίνα
Κατηγορία συνταγής: 
Ζυμαρικά
Κατηγορία συνταγής: 
Νηστίσιμα
Χρόνος προετοιμασίας: 
10 λεπτά προετοιμασία
Χρόνος ψησίματος: 
45 λεπτά
Μερίδες: 
4